กู่ฉินนั้น เป็นเครื่องดนตรีที่ช่างต้องมีความเชี่ยวชาญด้านเสียงเป็นพิเศษ มากกว่าเครื่องดนตรีชนิดอื่นทีเดียว เริ่มต้นที่การเลือกไม้ส่วนที่ดีต่อเสียง การวิเคราะห์อายุไม้ การขุดไม้ก็ต้องดูลายไม้เพื่อกำหนดความหนาบาง ซึ่งต้องกะไว้เผื่อการเคลือบด้วย ว่าไม้หนาเท่าไรเคลือบหนาเท่าไร ด้วยสัดส่วนของส่วนผสมเท่าไร ที่จะทำให้เสียงที่บรรเลง ณ จุดต่างๆมีความดังความสมดุลของเนื้อเสียงเท่าเทียมกัน ซึ่งช่างจะเรียกว่า
"การสั่นสะเทือนองค์รวม" คือไม่ว่าคุณจะบรรเลงจุดไหนด้วยเทคนิคอะไร กู่ฉินก็จะสั่นสะเทือนไปทั้งตัว ถ้าจุดไหนไม่เป็นเช่นนั้น เราจะเรียกว่าจุดอับ ซึ่งเป็นความล้มเหลวในการทำกู่ฉิน และเนื่อจากปัจจัยที่ควบคุมไม่ได้มากมาย ทำให้การทำกู่ฉินต้องอาศัยประสบการณ์ล้วนๆ ไม่สามารถทำเป็นอุตสหกรรมได้ ดังนั้นกู่ฉินที่ออกจากมือคนงาน กับช่างผู้เชี่ยวชาญ จึงมีราคาต่างกันมากนั่นเองดังนั้นช่างที่ชำนาญ ต้องจูนปัจจัยต่างๆทั้งหลายนี้ ให้เข้าสู่ภาวะสมดุลที่สุด และนี่คือหนึ่งในปรัชญากู่ฉิน "ทางสายกลาง" ครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น