นั่งสอนดนตรี สบายรึเปล่า
"ไม่สบายครับ"
เนื่องจากผมเห็นว่าระบบการสอนกู่ฉินของคนจีนในยุคใหม่ มีข้อบกพร่องที่เป็นอุปสรรค์ต่อพัฒนาการอย่างเป็นระบบในหลายๆจุด ดังนั้นผมจึงเขียนแผนการสอนใหม่ทั้งหมดสำหรับนักเรียนไทย (เคยสอนนักเรียนจีนก็ได้ผล) ซึ่งปัญหานี้ ผมยังได้เขียนเป็นวิทยานิพนธ์ ขณะศึกษาที่มหาวิทยาลัยภาษาและวัฒนธรรมปักกิ่ง และยังได้คะแนนวิทยานิพนธ์ดีเด่นประจำปีอีกด้วย
นี่ภาพโต๊ะทำงานของผม ในสภาพการเตรียมเพลงเพื่อสอนนักเรียนในแต่ละเพลงหนังสือทั้งหมดบนโต๊ะ เปิดไปที่หน้าเพลงเดียวกันทั้งหมด โดยวิธีการของผมคือ ตรวจสอบจากหลายๆเอกสาร ทั้งโบราณและสมัยใหม่ โดยการคัดกรองจุดเด่นมาใช้และกำจัดจุดด้อยทิ้งซะ แล้วจึงมาทำการตัดแต่งเพื่อให้ได้โน้ตฉบับที่ดีที่สุดและไพเราะที่สุดออกมาอีกที
และเมื่อได้ฉบับปรับปรุงแล้ว ก็ต้องนำมาลอกใหม่ทั้งหมดในตาราง (กระดาษขาวๆ ตำแหน่งล่างสุดในภาพ) ซึ่งเป็นระบบที่ผมเป็นผู้ริเริ่มใช้คนแรก (พัฒนามาจากโน้ตโคโตะ) เพื่อความสอดคล้องกับระบบโบราณและทำให้การเรียนกู่ฉินง่ายขึ้น คนไม่เคยเรียนดนตรีมาก่อนก็เรียนได้สบายๆ
เพลงสั้นๆ อาจกินพื้นที่เพียงหนึ่งหน้า เพลงยาวๆก็ยี่สิบกว่าหน้า ที่ถูกคัดด้วยลายมือของผมทั้งหมด ทำให้การเตรียมตัวในการสอนเพลงหนึ่งเพลงนั้น ผมจะใช้เวลาและความคิดค่อนข้างเยอะ เพื่อให้ผู้เรียนได้สิ่งที่ดีที่สุดกลับไปครับ
ฉนั้นขอเน้นย้ำว่า
"การเตรียมสอนกู่ฉินในวิธีของผม ไม่สบายครับ"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น