จากภาพคือส่วนท้ายของกู่ฉิน เราจะเป็นชิ้นไม้สีแดงๆ นั่นคือไม้แดงหรือไม้เนื้อแข็งจำพวกไม้ชิงชันหรือไม้มะเกลือ นอกจากนี้แล้วยังมีส่วนขาห่านป่า (ที่มัดสายใต้ท้องเครื่อง) ลูกบิดและเยวี่ยซาน (หย่องที่ยกสายให้สูงขึ้นจากผิวหน้าของเครื่องดนตรี)
ที่ส่วนประกอบย่อยเหล่านี้นิยมใช้ไม้เนื้อแข็งนั้น แต่ละส่วนก็มีความจำเป็นต่างกัน อย่างส่วนท้ายอย่างในภาพนี้ มีหน้าที่ป้องกันการกระแทก เหมือนกันชนของรถยนตร์ เพื่อนๆคงยังไม่ลืมว่ารอบตัวกู่ฉินถูกเคลือบไว้ด้วยรักอย่างหนา ฉนั้นถ้าโดนกระแทกไปตรงๆคนแตกร้าวแน่ๆ ดังนั้นไม้เนื้อแข็งที่ยื่นออกไปเกินตัวเครื่องดนตรีเล็กน้อยนี้ จึงมีความสำคัญมากเป็นอย่างยิ่ง
ในส่วนของขาห่านป่านั้น เนื่องจากต้องรับแรงดึงจากมหาสารจากสายจำนานมาก จึงจำเป็นต้องใช้ไม้เนื้อแข็งมาทำหน้าที่ตรงนี้โดยเฉพาะ ซึ่งถ้าใช้ไม้เนื้ออ่อน นอกจากจะทนแรงดึงไม่ได้แล้ว อาจจะต้องเปลี่ยนบ่อยๆ ซึ่งไม่จำเป็น ลูกบิดที่ต้องหมุนไปมาก็เช่นกัน
ในส่วนของเยวี่ยซานนั้น ทำหน้าที่รับการสั่งสะเทือนของสายแล้วส่งไปยังกล่องเสียงของกู่ฉิน ซึ่งเยวี่ยซานจะทำหน้าที่รับสายไปพร้อมกับหลงหยิ่น (เหงือกมังกร ชิ้นไม้เล็กๆระหว่างกันคน อยู่ใต้สาย) ซึ่งไม้ยิ่งแข็งยิ่งเป็นตัวกลางชั้นดี ดังนั้นกู่ฉินราคาสูงมากๆ ส่วนนี้มักจะใช้ไม้หายากที่เนื้อแกร่งมากๆ และนอกจากจะเป็นตัวช่วยในหลายๆเรื่องแล้ว ยังเป็นเครื่องประดับราคาแพงอีกด้วย แล้วถ้าไม้มะเกลือแล้วละก็ กู่ฉินตัวนั้นคงไม่ต่ำกว่าหลักแสนเป็นแน่ เหวอออ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น