หลายท่านคนมีความสงสัยว่า ทำไมการบรรเลงกู่ฉินดูไม่สวยงามพริ้วไหวเหมือนกู่เจิงหรือผีผาเลย ดูไม่อินเท่าไร แต่ในความเป็นจริงแล้วท่าทางเหล่านั้นเป็นท่าผ่อนคลายของเครื่องดนตรีดังกล่าว เนื่องจากกู่เจิงหรือผีผา เป็นเครื่องดนตรีที่ใช้แรงมาก จึงมีการยกมือเหมือนกำลังเต้นรำไปมาอยู่เสมอ ซึ่งคนที่ไม่เข้าใจแล้วไปเลียนแบบก็จะเห็นเป็นท่าทางที่ดูแปลกๆพิลึก
สำหรับกู่ฉินเป็นเครื่องดนตรีที่แทบไม่ออกแรงเลย เพราะสายไม่ตึงและเสียงเบา ผู้เล่นจึงรู้สึกผ่อนคลายอยู่ตลอดเวลา จึงไม่จำเป็นต้องมีท่าทางมาก อีกทั้งเรารู้กันอยู่แล้วว่ากู่ฉินเราเล่นเพื่อความสงบก่อนที่ใจจะสงบได้หมดใจ ใจต้องมีสติที่ทำให้กายนิ่งเสียก่อน ถ้ามัวแต่ไปใส่ใจการร่ายรำ วงการกู่ฉินจะเรียกว่า "ดนตรีภายนอก" ซึ่งที่ถูกต้องคือ กู่ฉินเป็นดนตรีจดจ่อเรื่องของลมหายใจและความคิด โดยใช้บทเพลงเป็นสื่อกลาง ดังนั้นผู้เล่นต้องมีสติสมาธิค่อนข้างสูง ทำให้เราไม่ค่อยเห็นนักบรรเลง "ดนตรีภายใน" ออกท่าทางบทเวทีมากนัก เว้นแต่เป็นเวทีการแสดงเพื่อความบันเทิงจำพวกแสงสีเสียง เป็นต้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น