ในภาษาจีน คำว่า “การบรรเลงกู่ฉิน”

ในภาษาจีน คำว่า “การบรรเลงกู่ฉิน” จะพบบ่อยๆอยู่3คำครับ

1) กู้ฉิน 鼓琴 หมายถึง การบรรเลงกู่ฉิน 
กู้ 鼓 เดิมอ่านว่า กู่ เป็นคำนาม แปลว่ากลอง ในภาษาจีนโบราณหากเปลี่ยนวรรณยุกต์เป็นเสียงโท จะกลายเป็นคำกริยาทันที เช่น 雨 อวี่ แปลว่าฝน อวี้ แปลว่า ฝนตก 好 ห่าว แปลว่าดี เห้า แปลว่า ชอบ เป็นต้น ฉนั้น”กู้”จะแปลได้ว่า ตี ในที่นี้หมายถึงการบรรเลง

2) ถานฉิน 弹琴 หมายถึง การดีดกู่ฉิน
ถาน 弹 หมายถึงการใช้นิ้วดีดสาย ความหมายตรงตัวชัดเจน นอกจากนี้เรายังสามารถพูดว่า ถานกู่เจิง 弹古筝 ถานผีผา 弹琵琶 และถานกังฉิน(เปียโน) 弹钢琴 ได้อีกด้วย

3) ฝู่ฉิน 抚琴 หมายถึงการลูบพรมกู่ฉิน ฝู่ 抚 หมายถึงการลูบ ซึ่งคำนี้ภาษาจะค่อนข้างสวยหรู จะพบบ่อยที่สุดในบทกวีหรือบทประพันธ์ที่ต้องการความงามทางวรรณศิลป์ที่ค่อนข้างสูง อย่างงิ้วปักกิ่ง ตอน กลเมืองว่าง 空城计 ท่อนท้ายที่ขงเบ้งร้อง “来来来，请上楼听我抚琴” มาๆๆ เชิญขึ้นมาฟังข้าพรมฉินนนน

จะเห็นได้ว่าการที่กู่ฉินเป็นที่นิยมของกลุ่มคนรู้หนังสือ แม้กระทั่งคำกริยาที่แสดงท่าทางการบรรเลง ก็ยังมีความหลากหลายและสวยงามน่าสนใจจริงๆครับ