เราอาจเคยได้ยินว่า "การเล่นกู่ฉินทำให้จิตใจสงบได้" ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว ไม่ใช่ว่าอยู่ๆจะมาเล่นแล้วจะสงบเลย (แนวคิดนี้ยังทำให้เกิดกระแสเล่นกู่ฉินแล้วจะเป็นปราชญ์ในบัดดลเช่นกัน) จากบทความซีซานฉินควั่ง（溪山琴况） หมวดความนิ่ง（静） จากตำราเทียนเหวนเก๋อฉินผู่（天闻阁琴谱） สมัยราชวงศ์หมิง กล่าวไว้ว่า
"อันความนิ่งนั้นเกิดจากภายใน เสียงดนตรีทั้งหลายล้วนเกิดจากจิตใจ หากจิตใจสับสน นิ้วมือก็ดีดออกมาเป็นเสียงที่ไม่สะอาด ดีดกู่ฉินในสภาวะแบบนี้จะหาความนิ่งได้อย่างไร"
จากประโยคข้างต้นคนโบราณก็ได้อธิบายไว้อย่างชัดเจนแล้วว่า การที่กู่ฉินจะสร้างความนิ่งได้นั้น ผู้เล่นต้องมีสภาวะจิตใจที่สงบนิ่งเป็นทุนเสียก่อน แล้วจึงอาศัยเสียงดนตรีที่เกิดจากความนิ่งของตนเองนั่นแหล่ะ ย้อนกลับมาเพิ่มความนิ่งให้ตนเองอีกชั้น ในทางตรงกันข้าม หากใจไม่นิ่งแล้วมาดีดกู่ฉิน เสียงที่ได้ก็คือเสียงแห่งความสับสนวุ่นวายนั่นเอง ฉนั้นแล้วประโยคที่ว่า "การเล่นกู่ฉินทำให้จิตใจสงบได้" นั้น หากไม่ชี้แจงให้ชัดเจนแล้ว เกรงว่ามันจะเป็นเพียงโฆษณาชนเชื่ออย่างหนึ่งเท่านั้น
